Dit verslag werd tijdens de reis in de vorm van een weblog door Jan en Kristine geschreven , de foto's werden later toegevoegd.

Zondag 10/09/2006 - Huy - Yeunten-Ling

Vandaag vroeg op en om 8:30 op weg naar Huy voor de voorbereidende vergadering. In Geel pikken we Jeannine op en in Hasselt Eric. Rond 10:00 komen we in Huy aan. Het is er erg druk, maar we geraken de auto toch nog ergens kwijt.

Op het einde van een mooie oude dreef komen we aan een kasteeltje dat nu gebruikt wordt als Tibetaans -Boeddhistisch instituut.

In het park is men een nieuwe grote tempel aan het bouwen, verder staat er een mooi Boeddhabeeld en een stupa.

Zondag was het familiedag en er was vanalles te doen. In de voormiddag waren er ceremonies voor het Boeddhabeeld, door de monniken van de verschillende boeddhistische tradities. Tijdens de middag kon men deelnemen aan allerhande meditatiesessies. Die hebben we gelaten voor wat het was om onze vertrekvergadering te houden.

We werden vakkundig ingelicht door Jenny, onze reisbegeleider. Iedereen mocht uitleggen waarom hij/zij deze reis wou maken. Dat liep uiteen van : 'omdat mijn zoon het gezegd heeft' , 'interesse in oosterse godsdiensten en sjamanisme' , 'ik wilde eigenlijk naar Nepal maar die reis zat vol' ... tot 'ik wilde ooit nog eens terug naar India'.

De groepsgeest zat er vlug goed in: An werd bereid gevonden om de visa voor Nepal te gaan regelen. Dat bespaart de rest veel tijd en twee trips naar Brussel.

De lunch was aangepast, je kon kiezen tussen chinees, vietnamees of tibethaans , al of niet vegetarisch.

Na de middag waren er dan nog enkele optredens van zang en dans en muziek, en dit alles onder een stralend blauwe hemel. Boeddha keek goedkeurend toe.

Vrijdag 06/10/2006 - Turnhout

Nu de mooie herfst gedaan is en de zwaluwen naar het zuiden zijn vertrokken, wordt het tijd dat we ze achtena gaan.

Om 14:00 u komt de taxi om ons naar Zaventem te brengen. Vandaar gaat het via Londen Heathrow en Doha ( Qatar ) naar Delhi. Daar komen we normaal gezien zaterdag namiddag aan rond 14:30 u. We blijven daar dan slapen in het oude centrum en zondagmorgen vliegen we dan naar Varanasi.

Volgend bericht vanuit India.

Zaterdag 07/10/2006 - Delhi

De vlucht naar Londen is een uur te laat vertrokken , maar voor de rest is alles vlot verlopen. Doha is een luchthaven vlak bij de zee gelegen: veel was er niet te zien alleen zand. Het was er wel proper en rustig. Enig minpunt wegens de ramadan mocht je op de luchthaven niet eten, drinken of roken. Gelukkig telde dat niet voor de vlieger want het eten was erg lekker. In Delhi hebben we ook al de bagage teruggevonden. De taxi's naar het hotel stonden ook al klaar. Het hotel ligt midden in de oude stad , in de bazaar. Delhi is nog altijd even druk maar is wel properder geworden. Er lopen ook nog altijd heilige koeien tussen het verkeer. Morgen vroeg op om de vlucht naar Varanasi te halen.

Dinsdag 10/10/2006 - Varanasi

De vlucht naar Varanasi met Indian Airlines was op tijd. Ze duurde ongeveer 1 uur, en we kregen nog een lekkere maaltijd ook. Daar kunnen ze bij Virgin nog iets van leren. De bagage was er ook bijna allemaal bij, alleen enkele zakmessen uit de handbagage zijn pas vandaag aangekomen. We zijn met de taxi naar de stad gereden, het laatste stuk mochten we te voet doen omdat de straatjes in het oude centrum veel te smal zijn: je kan er soms met de rugzak nauwelijks door, zeker als er nog wat koeien doorlopen. Het hotelletje ligt aan de oever van de Ganges en is een ware oase na het hectische gekrioel in de steegjes. Na de lunch hebben we de buurt wat verkend en tegen valavond zijn we met een bootje het leven op de ghats gaan gadeslaan. Een ghat is een soort trap die afloopt naar de rivier en waar de hindus allerlei rituelen doen. Er is niet veel van te snappen maar is wel boeiend te zien. Op een van de ghats verbrand men ook de lijken (fotograferen niet toegelaten).

De volgende dag zijn we met Shiva, onze gids , op stap gegaan om de belangrijkste tempels te bezoeken. We hebben ook een goshala bezocht. Dat is een rusthuis voor koeien. We kennen nu ook het verschil tussen heilige koeien en werkkoeien. Een heilige stier is een dekstier en anders is het een werkdier om karren en ploegen voort te trekken. `s Avonds zijn we naar de puja geweest, een dagelijkse ceremonie ter ere van het licht. Die wordt druk bijgewoond door Hindu pelgrims en toeristen.

Vanochtend vroeg op (5:30 u) om de zonsopgang te zien en het nemen van de rituele baden in de Ganges gade te slaan. Na een lekker ontbijt in het hotel gaan we weer met Shiva op pad naar Sarnath. Sarnath is een van de vier heilige plaatsen voor de boedhisten. Boedha heeft hier zijn eerste preek gehouden. Er zijn nog vrij goed bewaarde ruines van de tempels die tussen 3 eeuw VC en 14 eeuw NC werden gebouwd. Door de moslims werden ze grondig verwoest. Alleen de grote stoepa bleef overeind. Na de herontdekking van de site, begin 1900 , werden er terug een aantal tempels gebouwd door verschillende boedhistische landen, oa. Japan en Tibet. In het nabijgelegen museum staan een aantal erg mooie stukken die in Sarnath zijn opgegraven. oa. een prachtig beeld dat door keizer Ashoka ( 320 BC ) op een 15 meter hoge paal gezet werd. Een afbeelding van het beeld staat nu ook nog op elke Rupee.

Voor een Euro heb je ongeveer 57 Rupee. Daar kan je hier heel wat mee doen. Een dagschotel, neen niet die van de kampioenen, kost ongeveer 20 Rupee en een frisdrank is meestal 15 Rupee.

Het was deze middag 37 °C, en die vochtige hitte blijft erg lang hangen. Dus er wordt wat afgezweet.

Morgen gaan we nog bij de Maharadja op bezoek en `s nachts nemen we dan de nachttrein naar Gaya. Normaal gezien komen we daar dan `s morgens aan.

Vrijdag 13/10/2006 - Bodhgaya

De uitstap naar de residentie van de maharadja was een verademing na het hectisch gedoe in de stad. Hij woont aan de andere kant van de rivier nadat de Engelsen het bestuur hadden overgenomen. Ooit moet het ongetwijfeld indrukwekkend geweest zijn, maar nu ziet het er allemaal wat vervallen uit. Het museum bevat naast oude auto`s, koetsen en draagstoelen ook oude gebruiksvoorwerpen. Er hing waarempel ook nog een foto van Koning Boudewijn en Fabiola die hier ooit op statiebezoek geweest zijn.

Na het avondeten nog wat blijven hangen in het hotel en dan met de taxi naar het station. Voor en in het station lagen honderden mensen gewoon te slapen op de grond. We moesten vertrekken om 1:30 u , maar de trein had vertraging. Pas om 4:00 u kwam hij aan en konden we proberen te slapen. Dat viel niet mee, de slaapbank was 10 cm te kort en mijn voeten staken in de gang. Daar passeerde alle paar minuten wel een thee verkoper, die dat met veel lawaai moest aankondigen. Rond 9:00 u in Gaya aangekomen. Na wat onderhandelen met de taxichauffeurs zijn we naar Bodhgaya gereden. Daar logeren we in het mooie Bhutanese klooster. De kamers zijn prachtig, het mooiste verblijf tot hier toe.

Na wat opfrissen zijn we gaan brunchen en dan hebben we een siesta gehouden. Bodhgaya is de plaats waar Boeddha de verlichting bereikte. Er staat nu een grote tempel waar de boedhisten uit heel Azie naar toe komen. En in heel de stad staat het vol tempels en kloosters van de verschillende landen. In de tempel staat nog een afstammeling van de boom waaronder hij 2500 jaar geleden zat. De originele tempel is door de moslims vernietigd, en daarna is hij in onbruik geraakt.

Vanochtend zijn we naar een grottempel geweest waar Boeddha eerst 6 jaar gevast en gemediteerd heeft. Het boeddhabeeld is dan ook graatmager. Daarna hebben we nog een wandeling gemaakt, oa. door de rivier en langs de rijstvelden naar de tempel op de plaats waar hij van een prinses rijst gekregen heeft, in ruil kreeg ze `s anderendaags een kind.

Het is hier nog altijd bloedheet en vochtig en het stikt van de muggen en de bedelaars.

Zaterdag 14/10/2006 - Bodhgaya

Vanochtend hebben we de Mohabodhi tempel nog eens op ons gemak bezocht. Dit is de plaats waar Boedha ooit onder zijn boom zat. Nu heeft het wat weg van Scherpenheuvel, veel volk en veel kraampjes, alleen die draaimolentjes kennen ze hier niet. De vrij recente tempel zelf heeft wat weg van een zeer steile piramide met bovenop nog een piek met 7 vergulde schijven. In totaal ongeveer 50 meter hoog. Hij ligt in een mooi park met allerhande kleinere stupas. Er zijn veel pelgrims die hier komen bidden. Ze komen vooral uit Sri Lanka, Thailand en Nepal.

Het archeologisch museum is niet erg groot maar bevat wel een aantal mooie zaken die hier opgegraven zijn vooral uit de 9 tot 12 eeuw. De toegangsprijs bedraagt 2 roepie ( 4 cent).

Vanmiddag is de electriciteit voor de zoveelste keer uitgevallen, dagelijkse kost hier in deze arme streek. Vanaf morgen hebben we 2 jeeps gecharterd voor 3 dagen omdat het openbaar vervoer niet te doen is. De bussen zitten tot op het dak vol. Vermoedelijk zullen we ook enkele dagen niet kunnen mailen omdat we verblijven in kleinere plaatsen waar weinig toeristen komen.

En nu is het tijd voor een terrasje want het is weer dorstig weer. Het zal wel lemon soda worden want pintjes vind je hier niet veel.

Zaterdag 21/10/2006 - Kathmandu

Gisteren avond zijn we na een zeer lange busrit, 275 km in 12 uur , in een stikdonker Kathmandu aangekomen. De electriciteit was nog eens uitgevallen tengevolge van onweer.

Maar voor we aan het verslag van Nepal beginnen eerst nog een verslag van onze avonturen in Bihar.

Van Bodhgaya naar Raigir was maar een kort eindje. Daar aangekomen hebben we eerst de Shivatempel aan de warmwaterbronnen bezocht. De kouwelijke hindus komen hier baden, vooral in de winter. Dan zijn we met de paardekoets op pad gegaan naar enkele resten van de oude stad Raigir die 2000 jaar geleden op een rotsrug gelegen was. Er zijn nog resten van de omwallingen en enkele gebouwen waarvan men niet weet wat het geweest is. Daarna zijn we met de kabellift naar een japanse tempel en stupa op de top van de berg gegaan. En daarna nog naar een museum van de stichter van de Jains, een erg orthodoxe secte. Het was een kitscherige bedoening. De Jain bijbel werd er aan de hand van makettes voorgesteld. Zelfs Adam en Eva komt er in voor.

In de namiddag zijn we dan naar Nalanda gereden. De ruines van de oude universiteitsstad zijn indrukwekkend. Ze bestaan uit twee delen, de kloosters en het tempelcomplex. Ooit waren er 108 kloosters, elk voor 35 monniken. Nalanda was de grootste universiteit in Azie. Ze werd door de afghanen in brand gestoken. Ook gans de bibliotheek ging in vlammen op en brandde 6 maanden.

De volgende dag zijn we naar Vaishali gereden door een prachtige streek met rijstvelden en kleine dorpjes. Onderweg platte band gekregen, maar de chauffeurs hadden dat al meer voorgehad. Het was wel een goede gelegenheid om eens te vogelen, want er vloog vanalles rond. We sliepen er in een Sri Lankaans klooster. Die worden door de boedhistische broederschappen gebouwd en onderhouden om hun pelgrimerende landgenoten te herbergen. Andere gasten zijn ook welkom mits een donatie. 's Namiddags hebben we in het dorpje rondgelopen en zijn we nog een oude stoepa gaan bezoeken. Er stond nog een mooie zuil die daar door keizer Ashoka , 3 de eeuw VC, was opgericht. 's Avonds stikte het van de sprinkhanen en andere insecten, een echte plaag die volgens de lokale mensen nog tot eind november duurt.

Dan een langere rit van 7 uur naar Kushinagar. Rond de middag waren we er omdat we erg vroeg waren vertrokken. Hier sliepen we in het Taiwanese klooster. Kushinagar is de plaats waar Boedha stierf en werd gecremeerd. Op de plaats van de crematie staat nu een grote stupa en waar hij ontsliep is er een heiligdom met een mooi beeld van een liggende Boedha.

De volgende dag zijn we gaan wandelen. Niets speciaals zou je denken, maar we werden wel wat verrast. Blijkbaar waren we de eerste groep toeristen die dit ging doen en om dat in de verf te zetten was de lokale pers, met fotograaf, en politieagent op de moto en een belangrijke boedhistische monnik uitgenodigd. De monnik gaf het startsein met de vlag en we konden twee aan twee in de rij vertrekken met de vlag op kop. de stoet werd afgesloten door 7 fietsriksjas, die ons na de wandeling moeten terugbrengen. De wandeling liep over rustige weggetjes door kleine dorpjes. De rijstoogst was overal bezig en er was veel volk op de velden. Alles gebeurt hier nog met de hand, maaien, dorsen en ontvliezen. Er moet hier hard gewerkt worden voor de dagelijkse kom rijst. Naast rijst verbouwt men ook veel suikerriet en allerlei groenten. Je ziet in de dorpen ook veel waterbuffels die gebruikt worden voor het ploegen van de rijstvelden. Verder ook koeien en geiten en kippen. Dit is een van de armste streken van India waar de mensen net rondkomen maar meer ook niet.

Toerisme staat nog in de kinderschoenen in deze streek, op deze 4 dagen hebben we geen dozijn andere westerse toeristen tegengekomen. Pelgrims des te meer.

Met taxis zijn we dan naar de grens in Saunali gereden, 140 km verder. Vermits we al een visum hadden ging de oversteek naar Nepal vlot. Enkel een paar stempels en een papiertje invullen. Terwijl Jenny vervoer naar Lumbini en Kathmandu regelde hadden we de tijd om geld te wisselen en te lunchen. Het was thali op zijn nepalees, niet dat we het verschil merkten met de indische versie. Een thali is een groot metalen bord met meerdere vakjes waar rijst, dal (linzen), groenten en aardappelcurry, op geserveerd worden. Meestal is er ook nog naan ( plat brood } en chapati bij.

Dan zijn we met een aftandse Mahindra jeep naar Lumbini, de geboorteplaats van Boedha, gereden. We zaten er met 10 man en alle bagage in, gezellig vol. In Lumbini overnachtten we in een koreaans klooster. De bijhorende immense tempel was nog in opbouw. Er tegenover stond nog een chinees klooster dat al wel klaar is. Lumbini is eigenlijk een beetje een megalomaan project waar alle boedhistische landen en strekkingen hun tempel gaan bouwen. Allemaal om ter grootst en mooist, en dat allemaal in een van de armste landen. In het midden van het park ligt de geboorteplaats van Boedha. Er werd een oud paleis opgegraven en dat zou de geboorteplaats zijn geweest. 's Avonds in het klooster hebben we meegegeten met de monniken. De avonddienst was sober maar stemmig.

De volgende morgen reden we eerst met de bus terug naar de grens om de bus naar Kathmandu te nemen. Die vertrok om 9 uur en reed op een sukkeldrafje van theestop naar lunchstop en dan nog een plasstop naar de hoofdstad. Het landschap veranderde al snel van rijstvelden naar bossen en later naar beboste bergen. Om Kathmandu binnen te rijden was het file: het heeft meer dan 2 uur geduurd eer we in het centrum waren.

Van zodra we de grens over waren merkte je al het verschil. De nepalezen zien er anders uit dan indiers, ze hebben veel meer mongoloide trekken. Ze zijn ook veel spontaner en vriendelijker en minder opdringerig. Echt een hele verademing.

Ondertussen was het hevig beginnen regenen en onweren. Resultaat: electriciteit in gans de stad uitgevallen en alles dus stikdonker. En dan te weten dat Diwali, het feest van het licht begonnen was. Met de taxi naar het ViaVia guesthouse gereden waar de pinten ons stonden op te wachten, en ze smaakten. We kregen er ook nog lekkere frietjes bij.

De ViaVia is gevestigd in een meer dan honderd jaar oud huis met enorm veel trapjes, de architect heeft er een puzzel van opeengestapelde kamers van gemaakt. Maar het is nu omgetoverd in een erg gezellig guesthouse met een restaurant en een goedgevulde bar. Luxueus is het niet want de toiletten en douches liggen op de gang, maar er is warm water en het is proper.

Vanochtend hebben we wat uitgeslapen, ontbeten op ons gemak en dan de Pashupathinath tempel bezocht. Deze Hindutempel is gelegen aan de Bagmati rivier. Volgens de hindus staat hij via een tunnel in verbinding met de Ganges en is daarom even heilig. Dus iedereen die hier sterft en gecremeerd wordt gaat direct naar het Nirvana. Het liep storm van de heilige mannen, die aan de kost komen met zich te laten fotograferen en h(g)eilig te zijn. Nancy ging schuilen in een stoepa en daar zat er een zich te masturberen....

In de namiddag zijn we naar Durbar Square geweest, de grote markt van Kathmandu. Het is omgeven door mooie tempels en paleizen in typische nepalese stijl. De ramen van de deuren en ramen zijn prachtig uitgewerkt in houtsnijwerk.

Zondag 22/10/2063 Nieuwjaar - Kathmandu

Gisteren avond was het Nieuwjaarsavond, men heeft er hier drie: de boedhistische in februari, de onze op 1 jannuari en nu dus de Hindus. Het feest duurt 5 dagen lang. De eerste dag vereert men de kraaien, de volgende dag de honden, die krijgen allemaal een rode tika en een bloemenkrans rond de nek. Dan zijn de koeien aan de beurt, dan de buffels en dan is er nog een dag dat zusters hun broers eren met een tika (rode stip op voorhoofd). In de straten is alles versierd met bloemenslingers en vele lampjes. Het feest heet Diwali , het feest van het licht. De kinderen gaan zingend van winkel tot winkel voor een snoepje of een roepee. Er is veel volk op de been en het is heel gezellig.

Vanochtend zuhn we met de taxi naar Patan gereden, dat ligt 12 km verder en is een van de drie koningssteden die in de Kathmanduvallei liggen. Het is een klein stadje met een prachtige grote markt omzoomd door huizen met veel houtsnijwerk. Het voormalige koninklijk paleis is prachtig gerestaureerd en huisvest nu een mooi museum. Er staat niet zo heel veel maar het is mooi gepresenteerd met veel uitleg in het engels. We hebben ook een 5 tal tempels bezocht die allemaal een unieke mix van hinduisme en boedhisme hebben. Veel nepalezen komen hier offeren en bidden, zeker nu met de feestdagen is het er druk.

Vanmiddag in Patan op shopping tour geweest. Patan is gekend voor zijn koperwerk en we hebben een mooie Boedha en een klankschaal gekocht. De keuze was niet gemakkelijk er zijn tientallen winkels.

Dinsdag 24/10/2063 Kathmandu

Gisteren weer vroeg uit de veren om met een busje naar Nagarkot te rijden. Van daar heb je met helder weer een schitterend uitzicht op de Himalaya. We waren nog net op tijd want een half uur later hingen de wolken er voor. Na een lekker en uitgebreid ontbijt zijn we in 4 u tijd afgedaald naar de Changu Narayan tempel. De wandeling liep door een aantal kleine gehuchtjes en langs veldjes die in terrasvorm zijn aangelegd tegen de hellingen. Aangezien het de laatste dag was van Diwali werden er overal buffels gedood en verdeeld onder de dorpelingen. Het zal gisteren avond wel een groot feest geweest zijn.

De Changu Narayantempel is een van de oudste tempels in de vallei. Het is een Vishnutempel uit de 5 de eeuw. Het is omgeven door een klein eeuwenoud dorpje met mooie huizen. Tegen de gevels hangt de oogst te drogen. Daarna zijn we met het lokaal busje naar Kathmandu terug gereden.

's Avonds zijn we gaan eten op zijn belgisch. Er is hier een echt frietkot waar je erg lekkere frieten in puntzak kan eten met zelfgemaakte mayo of tartaar. Eindelijk eens iets anders dan rijst of noodles.

Vandaag gaan we naar Boudanath, het centrum voor de tibetaanse vluchtelingen. Er staat een grote stupa en er zijn veel kloosters. Vanavond is het nepalese kookles.

Donderdag 26/10/2063 Kathmandu

Dinsdag om 11 uur zijn we met de taxi naar Boudanath gereden. Dat ligt verscholen achter een poort en is volledig verkeersvrij. Het is een grote witte stupa waar omheen een ganse wijk ligt waar van oudsher veel tibetanen wonen. Er staan overal boedhistische kloosters en daartussen vele winkeltjes. Na de lunch met de taxi naar Swayambu aan de andere kant van de stad. Swayambu is een boedhistisch heiligdom dat boven op een heuvel ligt. Je moet eerst 363 treden opklimmen en dan ben je bij het heiligdom. Je hebt van op die hoogte en erg mooi uitzicht op de kathmanduvallei en de stad. Om 15 uur hebben we een dienst bijgewoond in het boedhistische klooster. Er werden gebeden gereciteerd afgewisseld met tromgeroffel en cimbalen en trompetgeschal.

Om 16 uur terug naar de ViaVia voor de kookles onder leiding van de kok van het restaurant.Ze ging door in de keuken van de ViaVia, die is niet groot en voor mij maar juist hoog genoeg. Op met menu stonden : nepalese rijst, turka dal (linzen) , vegetarische curry en kip met curry en tomatenpickels. De vijf deelnemers kookten voor gans de groep. We mochten een hele berg look, ui , tomaten en gember versnipperen. Sommigen kregen er tranen van in de ogen. Als basis voor de currys werd er eerst een puree gemaakt van de look en de gember. Die werd dan even aangebakken , dan de ui en tomaten erbij en de kruiden en dan de groenten of de kip. Dan 20 minuten laten sudderen en klaar was kees. Voor de pickles kwam er ook nog een hoop hete pepertjes aan te pas. Alles werd mooi opgediend en door iedereen met smaak verorberd in de lounge.

Gisteren om 8:30 met de taxi naar Bhaktapur vertrokken. We werden al snel gewaar dat er iets loos was. Verschillende straten waren afgesloten en de politie stuurde ons steeds een andere richting uit. In de buurt van de luchthaven konden we niet voort: de weg was geblokkeerd door betogers die autobanden in brand hadden gestoken. Achteraf hoorden we dat er betoogd werd omdat de politie de nacht voordien 2 maoisten had neergeschoten. We zijn dan in het centrum maar gaan ontbijten. Om 11 uur waren alle straten terug open en vertrokken we terug naar Bhaktapur. Bhaktapur is de oude hoofdstad van Nepal en heeft nu nog een erg mooi centrum en het is ook volledig autovrij. Het is een stadje dat als je de toeristen wegdenkt nog zijn middeleeuws karakter heeft behouden. Op alle pleinen en zelfs op de weg is men de oogst aan het drogen, vooral rijst en kruiden. Er staan veel tempels die prachtig versierd zijn met houtsnijwerk. Vooral de ramen zijn prachtig. Bij sommige tempels is het houtsnijwerk niet voor kinderogen geschikt: zo wat alle standjes van de Kama Sutra worden er suggestief afgebeeld. Aan de rand van het stadje is ook nog een Shiva heiligdom waar twee grote lingams staan. Er was ook een lijkverbranding bezig. Tegen 17:00 u terug naar Kathmandu. De taxis waren te duur naar Jenny haar goesting. Dus regelde ze ander vervoer: een pickup met hoge open laadbak waarin we allemaal rechtstaand konden meerijden. Bij ondergaande zon hadden we een mooi uitzicht op de pieken van de Himalaya die mooi rood verkleurden. We hadden veel beziens: toeristen op deze manier vervoeren is blijkbaar niet zo gewoon.

Het weer is hier na de eerste natte dag helemaal uitgeklaard: het is een goede 20 graden en de ganse dag zonnig onder een blauwe hemel, meer moet dat niet zijn.

's Avonds kregen we een maaltijd aangeboden van Joker in de ViaVia. Het was een thais buffet opgeluisterd door een citarspeler. De kok had zijn best gedaan.

Vandaag hebben we een vrije dag om te shoppen en in te pakken. En morgenvroeg vertrekken we dan jammer genoeg weer naar huis.

Zaterdag 28/10/2006 Turnhout

Donderdag avond zijn we lekker gaan eten in een tuinrestaurant. Het was er rustig zitten en het eten was verzorgd. Buiten Jenny had iedereen alles ingepakt, sommigen met veel moeite omwille van de vele souvenirs. Na nog een laatste cocktail in de gezellige bar van de ViaVia volgde een korte nacht.

Om 5 uur reden we gepakt en gezakt met een busje naar de luchthaven. Totaal gewicht aan bagage was 188 kg voor 10 man, het scheelde dus niet veel of we moesten bijbetalen. De controle op de handbagage was zeer grondig, er mocht niets vloeibaar, geen gel of extra batterijen mee. Alles werd wel 3 keer gecontroleerd.

Met 30 minuten vertraging vertrok het vliegtuig naar Doha (Qatar). De vlucht duurde 4,5 uur. We vlogen over India, Pakistan, en Iran naar Qatar. Het ontbijt was lekker. De luchthaven van Doha is klein en gezellig. De Tax-free is wel nogal gericht op olie-sheiks. Op de middag vlogen we dan naar London Heathrow in 7,5 uur. We vlogen dan over Koeweit, Irak, Turkije, de Kaspische zee , de Balkan en dan Duitsland en Nederland. De service aan boord van de nieuwe Airbus 340 was prima. Een lekker middagmaal en een vier-uurtje kregen we voorgeschoteld.

Jeannine was in Doha haar vliegticket verloren en mocht alleen mits een nieuw ticket te kopen mee naar Brussel 120 € koste dat. Zo werd het toch nog een dure vakantie ....

De vlucht naar Brussel vertrok stipt en in 40 minuten stonden we terug op de grond. De bagage liet niet lang op zich wachten. De rugzak van Chris was er echter niet bij. Nadat we afscheid hadden genomen is Jenny met Chris naar de verloren bagage getrokken. En de rest vertrok naar alle windstreken van Vlaanderen.

Wij zijn gaan slapen op de luchthaven in de Sheraton, veruit de duurste overnachting van de reis, maar we hebben er toch niet wakker van gelegen.

Na een ontbijt aan de Coffee Corner zijn we met de trein naar Turnhout gereden. Een taxi bracht ons van het station thuis. Nu wacht ons enkel nog een berg was en een hoop foto's ( Jan 600 en Kristine 890) . Binnen enkele dagen zal er een selectie op het web gezet worden.