Donderdag, 14 October 2004

Het aftellen is nu goed begonnen , nog 9 dagen en we zijn ( weer ) weg .

Gisteren ben ik de reisdocumenten gaan afhalen op het reisbureau, we vertrekken zaterdag 23/10 met een vlucht om 17:30 naar London , en dan 's avonds laat vliegen we voort naar Nairobi ( in Kenya ). We komen daar dan 's morgens vroeg aan en nemen dan de bus naar Arusha in Tanzanië. Als het mee zit zijn we dan kort na de middag ter plaatse en kan het echt beginnen.

Vorige week zaterdag was het in het ViaVia reiscafé in Antwerpen de vertrekvergadering, met de reisbegeleider inegrepen zijn we met tien. De sexen zijn deze keer niet echt mooi verdeeld, 3 jongens en 7 meiden. De leeftijd loopt nogal uiteen de jongste is 25 en de oudste ( Kristine ) is bijna eens zo oud, de meesten zijn dertigers.

Op één deelnemer na was iedereen al eens minstens een keer met joker op stap geweest. Ik had het record, het is mijn16 de keer dat ik met joker op stap ben. Ze zouden onderhand wel eens korting mogen geven aan de vaste klanten...

Na het programma doorgenomen te hebben en alle vragen beantwoord waren , hebben we nog een frisse pint gedronken met de andere deelnemers. Het was al snel een gezellige boel , uiteraard werd er vooral over reizen gesproken.

Zaterdag, 23 October 2004

Onze rugzakken zijn ingepakt en alles is opgerommeld, ook de ijskast is volledig leeg. Tijd om te vertrekken dus.

Het weerbericht in Tanzania ziet er ook beter uit dan hier, zonnig en een graad of 25, meer moet dat niet zijn.

Groetjes Jan en Kristine.

Zondag, 24 October 2004

Dag allemaal,

We zijn vanmiddag goed aangekomen in Arusha. Van Brussel naar London hadden we een goed half uur vertraging , maar dat was  niet erg want de aansluiting was nogal ruim. Van Londen naar Nairobi duurde de vlucht 8,5 uur, we zijn met regen vertrokken en aangekomen.

De bus stond ons daar al op te wachten om ons naar Arusha te brengen, de totale rit duurde +/- 5 uur. Aan de grens met Tanzania ging het vlot maar chaotisch.

Onderweg al wat wild tegengekomen, er stonden enkele gazellen langs de weg , ook liep er ergens een struisvogel rond en een bende bavianen stak de weg over. Bij een pisstop hebben we heel wat mooie vogels gezien, oa. een honingzuiger en enkele bruine muisvogels en enkele glansspreeuwen.

Om een uur of twee zijn we dan nog even gaan lunchen , en daarna hebben we wat door de stad gedwaald, de gids was de weg kwijt. Uiteindelijk hebben we de weg naar het terras gevonden , en daar zitten we nu in de buitenlucht te Emailen.

Het weer is helemaal uitgeklaard en de maan staat pal boven ons hoofd.

Dinsdag, 26 October 2004

Jambo,

Gisteren eens lekker uitgeslapen en rustig ontbeten. Daarna briefing over de safari gehad.

Dan zijn we naar het via via reiscafe getrokken voor een korte les Swahili, gevolgd door een lekkere lunch.

's namiddags in de daladala ( lokaal propvol busje ) naar een dorpje aan de USA river voor een wandeling door de koffieplantages en de sisal. Het was lekker warm weer. Veel kleurige vogels gezien , ruim twintig soorten.

Vandaag vertrekken we om een uur of acht voor 5 dagen op safari , tot we terug zijn zal er wel niet veel nieuws te melden zijn, de baobabs zijn nog niet op internet aangesloten.

Kwaheri.

Zondag, 31 October 2004

Dag allemaal,

We zijn weer terug in de bewoonde wereld.

Maandag zijn we vertrokken om een uur of acht naar Tarangire national Park , dat ligt ongeveer 2 uur rijden van Arusha. De 2 jeeps zaten goed vol, 10 man 2 chauffeurs, een kok en een stagiair gids + bagage en eten voor 5 dagen. De kok hebben we gedropt met de bagage en de tenten op Kigangali Campsite. Na het opzetten van de tenten zijn we direct vertrokken naar het park.

Tarangire is vooral in het droge seizoen interresant voor zijn baobabs en een grote populatie aan olifanten. Die hebben we dan ook tegengekomen, ook zaten er zebras, impalas, gnoes, giraffen, wrattenzwijnen, dikdik, buffel, bavianen en andere apen.

Ook hebben we leeuwen gezien , ze zaten in een boom, vlak boven de weg. Je kon ze erg goed zien.

Er zaten ook enorm veel soorten vogels, de opsomming ga ik je besparen, maar het waren er veel.

Tegen zonsondergang, om 18:30 , zijn we dan weer op de campsite aangekomen. Waar de kok ons eens een lekkere maaltijd serveerde.

Dinsdag. Ontbijt om half acht en dan inpakken en naar Lake Manyara NP , dat ligt tegen een imposante bergwand van +/- 800m hoog , die een deel is van de Rift Vallei. Deze loopt dwars door Afrika van Mozambique tot Jordanie.

Het park is gekend voor zijn vogelpopulatie en zijn erg verscheiden landschap. Er is een groot meer , dat nu bijna leeg was omdat het het einde van het droge seizoen is. Tegen de hellingen heb je een tropisch regenwoud en een stuk savanne.

Er zaten nu vooral veel giraffen en apen , bavianen , blue en vervet monkey.

In een vijver zaten een hele hoop nijlpaarden te niksen.

Tegen 5 uur terug naar de camping , waar we zelf nijlpaard gespeeld hebben in het zwembad.

Woensdag. Vandaag vroeg weer op en na het ontbijt vertrekken we via de Ngorogoro kraterrand , waar we al even van het mooi dat ons nog te wachten stond konden genieten. Een korte tussenstop in Olduvai Gorge, waar een van de oudste menselijke fosielen gevonden zijn.

Dan voort door de imposante, lege en stoffige Masai hoogvlakte naar de Serengeti. Dit betekent trouwens oneindige vlakte in het masaai.

Aan het park aangekomen hebben we een korte bui gehad , die het stof gelukkig wat kon blussen.

Onderweg al hele kuddses gnoes, zebras en gazellen gezien. De camping ligt midden in het park , zonder omheining tussen de wilde dieren. We hebben er verse sporen van een hyena en een dikdik gezien. Klein probleempje, er was geen water op de camping.

Donderdag. Na een rustige nacht , beschenen door een prachtige volle maan. zijn we vroeg vertrokken voor een gamedrive.

We hebben ongelooflijk veel geluk gehad , een dertig tal leeuwen , 4 jachtluipaarden, en een luipaard. Allemaal vlakbij, het was echt ongelooflijk. Na de lunch inpakken en terug rijden naar de Ngorogoro krate, daar overnachten we op de rand op 2200 m hoogte. Tegen de kou kopen we wat brandhout van de masaai. Op de camping lopen twee gewapende soldaten rond. Na wat rondvragen blijkt er vorige week een toeriste in haar tent te zijn aangevallen door een hyena. Dit schijnt zeldzaam te zijn maar is blijkbaar toch mogelijk. Dat er s'nacht beesten over de camping lopen gebeurd wel meer, eris tamelijk veel migratie in en uit de krater van de wilde dieren, steeds op zoek naar water en of mals gras.

Vrijdag, vroeg op gestaan en ingepakt. We dalen met de jeeps de krater in , die is ongeveer 23 km in diameter en 600m diep. Ooit was de berg meer dan 5000 meter hoog.

Veel gezien op vrij kleine opervlakte , we hebben ook nog twee neushoorns gezien.

Op de terugweg naar Arusha hadden we dan pech, we hebben een uur of twee verloren , en waren tamelijk laat in Arusha.

En nu naar de ViaVia voor een stevige Kilimanjaro ( bier merk ).

Maandag, 01 November 2004

Hier zijn we weer, Voor we op de bus naar Longido stappen nog even een kort berichtje.

Na het feestje in de ViaVia waar we onze jarige reisleider verrast hebben met een heerlijke barbecue met live optreden van enkele muzikanten hebben we nog eens mogen uitslapen. Daarna zijn we gaan wandelen in het dorp Ilkiding'a waar de WaArusha stam woont. Het is een soort masaai die landbouw bedrijven op de flank van de Mount Meru. Na de locale lunch nog een traditionele boma bezocht van een messensmid , hij heeft twee vrouwen en 15 kinderen.

Straks vertrekken we na het ontbijt naar Longido, 80 km ten noorden van Arusha waar we twee dagen tussen de masaai dorpen gaan wandelen.

Donderdag, 04 November 2004

hier zijn we weer, we zitten nu in Lusotho een dorpje in de Usumbara mountains, maar eerst wat over de vorige dagen.

Na een ritje van een goed uur zijn we in Longido aangekomen , na een korte verkenning van het stoffig stadje hadden we een lekkere lunch. Daarna een mooie wandeling naar de Boma van Ol Tepesi. Een Boma is een masaai dorpje waar een aantal families samenwonen. Masaai mannen hebben meestal meerdere vrouwen, per vrouw staat er in de boma een lemen hutje, verder zijn er nog wat afspanningen voor het vee, runderen en geiten. De massaai zijn in Tanzania een beetje het buitenbeentje , ze willen niet veranderen en leven nog erg traditioneel. Ze vallen ook erg op door hun rode kleding, je komt ze met hun vee in gans het land tegen. Een aantal van hen verdient de kost als bewaker.

De dag nadien nog een flinke wandeling gemaakt op de hellingen van de Longido berg. Het is hier erg droog en warm. Water is er zeldzaam, in het hotelletje kregen we een emmer water voor gans de groep.

Dan terug met het busje naar Arusha , en dan direct op de lijnbus naar Mombo , een ritje van een uur of vijf. De bus zat goed vol, we waren de enige blanken aan boord. Bij een van de vele tussenstoppen hebben ze een twintigtal geiten in het kofferruim geladen, bij onze rugzakken.

Van Mombo met de daladala, een minibusje Toyota hiace, dat nooit vol geraakt, op een bepaald moment zaten er zeker 25 man in plus alle bagage en een fiets op het dak, naar Lusotho. Dit stadje ligt mooi gelegen op 1600 m hoogte in de bergen, het is hier merkelijk frisser en vochtiger. Alles ziet groen en op de hellingen kweekt men veel groenten en fruit.

We logeren in de Karibuni Lodge, een prima plaatje om te verblijven, mooie kamers en een gezellige bar. En er is zelfs warm water, En het avondmaal was erg lekker.

Vandaag zijn we gaan wandelen naar het Irente viewpoint, dit geeft uitzicht op de masaai vlakte die 1000 m lager ligt. We hebben wel wat moeten wachten tot de wolken weg waren, want eerst zaten we in de mist. Na een lekkere lunch met lokaal gemaakte kaas en bruin brood hebben we nog een blindenschool en een weeshuis bezocht. Daarna langs het stadje terug naar het hotel. Stel u van het stadje niet te veel voor, alleen de hoofdbaan is geasfalteerd, al de rest is  zandweg, overal ligt er rommel , het marktje is erg kleur- en geurrijk Ze verkopen vooral groenten en fruit, en vanalles wat een landbouwer hier zo al nodig heeft. De mensen , de shambala , zijn hier heel vriendelijk , maar fotoschuw.

Morgen vertrekken we met een minibusje naar Bagamayo, dit ligt aan de zee.

Maandag, 08 November 2004

Dag Allemaal, We zitten nu in Zanzibar te zweten, maar eerst nog wat over de vorige dagen.

We zijn vroeg vertrokken uit Lusotho, even een tusenstop gemaakt aan de Soni watervallen. Niet echt de moeite ik heb er al mooiere gezien. Dan voort langs de hoofdbaan , dit ging erg vlot. Het laatste stuk naar Bagamayo was andere koek, over 64 km hebben we bijna 5 uur gereden. We zijn ook een keer of drie vastgereden in de spekgladde modder, voor de mensen die er wonen zal het een troost wezen dat ze volgend jaar de asfalt gaan doortrekken op dit traject, het is dan uit met hun rust.

Bagamayo is een oud koloniaal stadje , gebouwd door de duitsers ergens eind vorige eeuw, het was toen de hoofdstad van hun oost afrika kolonie, er staan nog heel wat gebouwen van die tijd, allen echter in een erg slechte toestand. Mits restauratie is er wel iets van te maken. De zee is er zeer warm, net een kinderbadje, eigenlijk te warm om te zwemmen. Het hotel lag pal op het strand.

Gisteren zijn we dan in een dhow, een van ontwerp arabische zeilboot, overgestoken naar Zanzibar, het was een aangenaam tochtje , met een lichte bries vanachter waren we 's middags in zanzibar. Na de douaneformaliteiten  een korte transfert naar de ViaVia in het dorpje Bububu , daar stond de lunch klaar. 's namiddags hebben we dan luierend op  het strand doorgebracht. De blanken waren een attractie voor de lokale jeugd, zoveel bloot hadden ze duidelijk nog niet gezien.

Vandaag hebben we Stonetown bezocht, dat is de hoofdplaats van dit eiland waar ongeveer 1 miljoen mensen wonen. Het is een erg arabisch aandoende stad, wat ook niet zo verwonderlijk is, het was vroeger eigendom van de sultan van Oman. Tot 1870 was er hier ook een bloeiende handel in slaven , jaarlijks werden er zo +/-50000 verhandeld, deze werden uit gans Tanzania naar de kust gebracht en dan verkocht aan Arabieren , Indiers, of de fransen om te werken op de plantages in Mauritius.

Zareedag, 13 November 2004

Hier zijn we weer, Het is in Tanzania niet altijd even gemakkelijk om een computer te vinden die werkt.

We zitten nu in Dar es Salam de hoofdstad van Tanzania. Gisteren namiddag hebben we het wondermooie Zanzibar verlaten. 

We hebben op Zanzibar nog een uitstap gemaakt op een van de grote spice-farms , dat zijn plantages waar men kruiden en fruit kweekt. Het is wel eens boeiend te zien hoe een mango, litchie, ananas, doerian, chirimoya, sterrevrucht, ... groeit. En we hebben ze ook allemaal mogen proeven. Bij de kruiden hadden ze, kaneel, vanille, peper, kruidnagel, nootmuskaat, chilipepers, tarmeriek,.... Na de wandeling kregen we een lekkere lunch, een kruidige pilav een spinazie van casave bladeren en een aubergine stoverij. Kruidig maar niet echt pikant. Na de lunch nog een demonstratie cocospalm beklimmen , niet iets voor mensen met hoogtevrees. En dan naar het strand voor een duik in het warme water. 's avonds zijn we in een chinees restaurant gaan eten, de krab was ongelooflijk lekker, alleen voor grote eters een aanrader.

De dag daarop zijn we naar de oostkust overgestoken, naar een plaatsje dat Jambiani heet , onderweg nog Josiani Forest bezocht. Dit is het laatste stukje oorspronkelijk regenwoud dat ooit gans zanzibar bedekte. Het is toch nog de moeite, zeker voor het groot aantal rode colobus aapjes , die erg tam zijn en zich prachtig lieten fotograferen.

Jambiani ligt aan een 8 km lang wit strand dat begrensd is met cocosbomen, er komen maar erg weinig toeristen. Het dorpje zelf is niet veel bezonders, wat hutten en enkele stenen huisjes. De mensen leven hoofdzakelijk van de visvangst en de zeewierkweek. Bij laag water kan je zeker een kiliometer ver de zeewierplantages inwandelen. Verderop ligt een rif dat het strand beschermd, je kan er prima snorkelen of duiken. We hebben een hele hoop soorten visjes gezien, allemaal even kleurrijk en afwisselend in vorm. Soms leek het net dat je in een aquarium aan het zwemmen was. We zijn allemaal wel flink roodgebakken op het bootje bij het terugvaren. Na twee heerlijke dagen aan dit strand zijn we gisteren met de ferry aangekomen in Dar es Salaam. Na de rust van de voorbije weken , is het wel weer even aanpassen aan de drukte van een grote stad, er wonen hier ongeveer 4 miljoen mensen, straks gaan we de markt bezoeken , en op zoek naar nog wat souveniers. Morgen vroeg nemen we dan het vliegtuig terug naar huis, als alles vlot gaat zijn we om een uur of tien 's avonds thuis.

Ik wou dat ik het mooie weer ook kon meebregen,  maar zo groot is mijn rugzak niet.

Maandag, 15 November 2004

Eindelijk thuis.

Toen we zondagmorgen op de luchthaven aankwamen werd ons al snel duidelijk dat het niet zo vlot zou gaan. De vlucht was al verlaat naar 10:00 ipv. 9:00 , vermits we maar een korte overstap van 1 uur in London hadden wisten we al dat we niet op het voorziene uur zouden thuisgeraken. Aan de balie wilde men de bagage ook niet inchecken voor Brussel maar alleen maar voor London Heathrow, daar moesten we de bagage dan oppikken en dan verder zien.

Om 10:15 zijn we dan opgestegen , onderweg kon je mooi de Kilimanjaro zien , daarna vlogen we over lake Victoria , vervolgens volgden we de Nijl een eindje. Daarna zijn we enkele uren over de Sahara gevlogen en dan via de Middelandse zee naar Frankrijk. We zijn om 17:15 bij zonsondergang in London geland na een vlucht van ongeveer 9 uur. In London wist men ons te vertellen dat we die avond niet meer naar Brussel geraakten, alle latere vluchten zaten vol. Eerstvolgende vlucht vanaf London Heathrow was maandag namiddag , vanaf London Gatwick kon het wel met de vlucht van 08:20, de keuze was snel gemaakt, we wilden zo snel mogelijk naar huis. Britisch Airways heeft dan voor ons een hotel geboekt ( en betaald ) in Gatwick , we konden er met de bus naartoe. Toen alles geregeld was en de meesten even naar huis gebeld hadden, hebben we dan de bus naar London Gatwick genomen, dit is een ritje van ongeveer een uur langs de snelweg.

Tegen 19:30 aangekomen in het 5 sterren hotel ( Le Meridien ), wat een verschil met de eenvoudige hotelletjes in Tanzanië ! Voor de prijs van een kamer voor een nacht ( 300 € ) kan je in Tanzanie een hele week op vakantie. Snel even verfrist en dan naar het restaurant waar we , weeral op kosten van BA, een lekkere diner kregen , alleen de drank moesten we zelf betalen. Nadien hebben we de bar nog bezocht en dan naar bed. De wekker liep al om 5:00 af , snel even gedouched en dan gaan ontbijten.Tegen 6 uur naar de terminal waar we de bagage konden inchecken. Deze keer geen verrassingen, we zijn min of meer op tijd vertrokken met een SN Airbus , na 45 minuten vliegen waren we in Brussel. Dan met de trein naar huis, tegen de middag waren we thuis.

Van een jetlag hebben we geen last , er is maar 2 uur tijdsverschil, de temperatuurlag is wat anders, het is hier toch 25 graden kouder dan in Dar es Salaam....